Whan that Aprill with his shoures soote
The droghte of March hath perced to the roote
zo begon Geoffrey Chaucer eind veertiende eeuw zijn Canterbury Tales, een van de wortels van de Engelstalige literatuur. De eerste achttien regels vormen één zin. Hij schreef een Engels dat voor Nederlanders hier en daar beter te begrijpen valt dan voor Engelsen van nu. Neem het woord ‘droghte’, dat toen waarschijnlijk ook letterlijk zo werd uitgesproken, om later te transformeren naar ‘drought’, dat klinkt als ‘drhòòt’ .
Literatuur met eeuwigheidswaarde. Ook in 2022 was het in maart droog; en kijk vandaag naar buiten. Al valt er dit keer zoete sneeuw.
Wanneer april met zijn zoete buien
de maartse wortels van droogte verlost
en alle vaatbundels drenkt in vocht
om de planten weer energie te geven,
wanneer de westenwind met zachte kracht
in ieder bos en veld de tere knoppen
nieuw leven inblaast, en de jonge zon
op de helft is van het sterrenbeeld ram,
en kleine vogels melodieën zingen,
vogels die ’s nachts geen oog dichtdoen
(de natuur ontsteekt een vuur in hun hart),
dan verlangen mensen op reis te gaan,
trekken pelgrims naar vreemde kusten,
op zoek naar relikwieën in verre landen,
en van de uithoeken van elk graafschap
in Engeland reizen ze naar Canterbury,
om de gezegende martelaar te ontmoeten
die hen, toen ze ziek waren, bijstond.
© 1387 Geoffrey Chaucer (origineel)
© 2022 Sander Grootendorst (vertaling)
Als blijk van waardering en ter ondersteuning van natuurvertaler.nl kun je een bedrag naar keuze overmaken:
Betaling geschiedt veilig via iDeal of PayPal
Of rechtstreeks overmaken naar NL96ASNB0707472814 ten name van Natuurvertaler.
Alle gegevens worden strikt vertrouwelijk behandeld.
Vragen, opmerkingen? Vul dan het contactformulier in.
